De nieuwe Ictus web site is een feit ! Onder de meedogenloze supervisie van Jean-Luc Plouvier heeft het Leuvense bureau Wieni gerealiseerd wat niet niemand voor mogelijk achtte (...)

Bienvenue sur le nouveau site d'Ictus ! Nous avons fusionné les articles, tous nos petits poèmes du site précédent (pas tous, non, mais presque) et le blog hébergé par Blogger. Toutes les adresses ont changé, (...)

"Le jeu du sexe et du calcul", by Laurent Bury (about "Quartett")

Uniting a purposive togetherness with the freedom for individuality to flourish is a classic element of Sufi wisdom, here presented in the most precious intersection of elements for a musician: the thrust in the truth of sounds and their intimate essence.

"Music, said Grisey (who died in 1998 at 52) is made with sounds, not notes. You might say that Ms. de Keersmaeker’s movement in Vortex is made with movement, not steps."

We zagen maar heel zelden een werk van deze finesse en pracht. Ook niet bij Rosas. Dit is gewoon buiten categorie.

Op 8 november 2013 speelt het Ictus ensemble performance werken van François Sarhan Filidei, Thierry de Mey en Steve Reich in de grote Henry LeBoeufzaal (...)

Aton' & Armide feat. Piet Van Bockstal, het vijfde concert in de reeks ICTUS ZONE, verslag door Koen Van Meel

L’art musical est l’art violent par excellence. Il nous donne à percevoir ce que Proust appelait ‘un peu de temps à l’état pur’, ce temps qui suppose à la fois l’existence et l’anéantissement de toutes les formes de vie. (...)

Een tekst geschreven in opdracht van de Handelsbeurs door Wannes Gyselinck. © 2012 Handelsbeurs Concertzaal/W.Gyselinck

Zoals gezegd stak Levinas zijn psychedelische partituur vol met effecten, waarbij het gegeven van de metamorfose zich verder zet naar een muzikale transformatie.

Harvey's sublime music does not shy away from the disturbing when necessary, yet the overwhelming impression is of beauty and integrity.

SAINT JOHN in de HANDELSBEURS GENT op 27-09 door Wannes Gyselinck, in opdracht van de Handelsbeurs, Gent

Een collage van banale anekdotes, een televisiepredikant en een talkshow bouwt een beeld op van hedendaagse vervreemding. De hel die Sarhan beschrijft, moraliseert niet en roept geen hevige emoties op, maar blijft verborgen onder een ironische afstandelijkheid. Al kan dat gevoel ook veel te maken hebben met de muziek.